สำหรับการ “คำนวณ ภาษีหัก ณ ที่จ่าย เงินเดือน” นั้น จะคำนวณแตกต่างจากการจ่ายเงินประเภทอื่น ซึ่งจะคำนวณในลักษณะของภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาแล้วนำมาเฉลี่ยเป็นรายเดือนอีกครั้งหนึ่ง ไม่ได้มีอัตราหักเป็นเปอร์เซ็นต์เหมือนการจ่ายค่าใช้จ่ายอื่นๆ สามารถศึกษาเพิ่มเติมได้จาก บทความประเภทหัก ณ ที่จ่ายที่พบบ่อย ได้เลย
สวัสดีครับ หลังจากบทความครั้งก่อนมีการพูดถึงประเภทหัก ณ ที่จ่ายที่พบบ่อยไปแล้ว ในบทความผมจึงอยากมาแนะนำเอกสารสำคัญที่ต้องออกทุกครั้งที่มีการหัก ณ ที่จ่ายกันครับ เอกสารนั้นเรียกว่า “ หนังสือรับรองหัก ณ ที่จ่าย ”
หนังสือรับรองหัก ณ ที่จ่าย คือเอกสารที่ผู้จ่ายเงินที่มีหน้าที่หัก ณ ที่จ่าย ออกให้ผู้รับเงินเมื่อได้ทำการหักเงินบางส่วนไว้ตามข้อกำหนดของกรมสรรพากร โดยหนังสือรับรองหัก ณ ที่จ่ายนี้ต้องออกให้แก่ผู้รับเงิน 2 ฉบับที่มีข้อความตรงกัน
หลังจากที่ได้รู้และเข้าใจหลักการในการหักภาษี ณ ที่จ่ายในสไตล์คนทำธุรกิจเบื้องต้นกันไปในตอนที่แล้ว
ในตอนนี้ เราจะมาอธิบายในกรณีการหักภาษีเงินได้ ณ ที่จ่ายที่แตกต่างกันในแต่ละกรณีให้ดูกันชัด ๆ ไปเลยครับว่า จะต้องหัก หรือไม่หักยังไง เพื่อความเข้าใจที่มากขึ้นครับ
| ผู้จ่าย (จ่ายค่าใช้จ่าย) | ผู้รับ (มีรายได้และมีหน้าที่ต้องเสียภาษี) |
|---|---|
| 1.บุคคลธรรมดา | 1.บุคคลธรรมดา |
| 2.บุคคลธรรมดา | 2.นิติบุคคล |
| 3.นิติบุคคล | 3.บุคคลธรรมดา |
| 4.นิติบุคคล | 4.นิติบุคคล |
*หมายเหตุ คำว่า “บุคคลธรรมดา” นั้นเราจะหมายถึงคนอย่างเรา ๆ นายหมี นายหมู นายหมา นายมินิ แต่สำหรับนิติบุคคลนั้น จะมีความหมายถึง ห้างหุ้นส่วน และ บริษัท ที่มีการจดทะเบียนนิติบุคคลนะครับ
สำหรับการจ่ายค่าเช่านี้ ถ้าหากเราแยกเป็น 4 กรณี วิธีดูก็ง่าย ๆ ครับ แค่เปิดตารางเดิมในตอนที่แล้ว
ตารางสรุปภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่าย – กรมสรรพากร แล้วไล่ดูตามแต่กรณีครับ เรามาเริ่มที่กรณีแรกกันก่อนเลย
จากตารางแรก เราจะเห็นว่า กรณีที่ผู้รับเป็นบุคคลธรรมดานั้น ผู้จ่ายเงินที่มีหน้าที่ หัก ณ ที่จ่าย มีแค่นิติบุคคลเท่านั้นครับ ดังนั้นก็แปลว่า กรณีที่ผู้จ่ายเป็นบุคคลธรรมดา ไม่ต้องหักภาษี ณ ที่จ่ายนั่นเอง ดังนั้นก็ไม่ต้องหักครับ จบข่าว
จากตารางอีกตารางหนึ่ง เราจะเห็นว่า กรณีที่ผู้รับเป็นนิติบุคคล (บริษัทหรือห้างหุ้นส่วน) ผู้จ่ายเงินที่มีหน้าที่หัก ณ ที่จ่าย ก็จะเป็นนิติบุคคลเท่านั้น ดังนันแปลว่ากรณีที่บุคคลธรรมดาจ่าย ก็ไม่ต้องหักภาษี ณ ที่จ่ายเช่นเดียวกันครับ
สำหรับตัวอย่างที่ 3 และตัวอย่างที่ 4 นั้น ชัดเจนอยู่แล้วในตารางนะครับ ดังนั้นผมขอรวบรัดสรุปตามนี้เลยครับ
| ผู้จ่าย (ค่าใช้จ่าย) | ผู้รับ (รายได้) | อัตราภาษี ณ ที่จ่าย |
|---|---|---|
| 1.บุคคลธรรมดา | 1.บุคคลธรรมดา | ไม่ต้องหัก |
| 2.บุคคลธรรมดา | 2.นิติบุคคล | ไม่ต้องหัก |
| 3.นิติบุคคล | 3.บุคคลธรรมดา | 5% |
| 4.นิติบุคคล | 4.นิติบุคคล | 5% |
เห็นไหมครับว่าจริง ๆ แล้วมันง่ายมากเลย เพียงแค่เรารู้เงื่อนไขที่เกี่ยวข้อง ผู้รับ ผู้จ่าย ประเภทเงินได้ จากตามที่กฎหมายกำหนด เพียงแค่นี้เราก็ต้องรู้แล้วครับว่า เรามีหน้าที่ต้องหัก ณ ที่จ่าย หรือไม่ เท่านั้นเอง
เพราะเป็นหลักฐานในการยื่นยอดภาษีที่ถูกหักไว้ เพื่อใช้ลดยอดภาษีที่คำนวณได้ หรือใช้ขอคืนกรณีที่ถูกหักไว้เกินกว่าภาษีที่ต้องจ่าย (ถ้าใครสะดวกจะทำสรุปหรือทะเบียนคุมรายละเอียดเอกสาร ภาษีหัก ณ ที่จ่ายนี้ไว้ได้ยิ่งดีเลยครับ)
เพื่อป้องกันปัญหาในการคำนวณภาษี เพราะว่าข้อมูลนี้ กรมสรรพากรทราบแน่ ๆ ว่าเรามีรายได้ ถ้าหากใครละเลยไม่ยื่น รับรองว่ามีปัญหาแน่นอนครับ
สุดท้ายแล้ว ผมขอฝากไว้อีกอย่างหนึ่งครับว่า
การหัก ณ ที่จ่าย นั้น เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ต้องรู้สำหรับคนทำธุรกิจ
เพราะถ้าหากเรามัวแต่รอให้นักบัญชีบอก หรือ ต้องคอยสอบถามอยู่เรื่อย ๆ มันก็คงชักช้าไม่ทันการ และอาจจะเสียโอกาสหรือเกิดข้อผิดพลาดในการทำธุรกิจของเราได้เช่นกันครับ ดังนั้นอย่ามองข้ามความสำคัญของเรื่องนี้กันไปนะครับ
อีกหนึ่งเรื่องภาษีที่เกี่ยวข้องกับคนทำธุรกิจในวันนี้ เรามาทำความเข้าใจกับภาษีที่มักจะกลายมาเป็นปัญหาชีวิตโดยไม่ได้ตั้งใจ เพราะไม่รู้ว่าจะต้องทำอะไรยังไงบ้าง นั่นคือ เรื่องของ ภาษีเงินได้ หัก ณ ที่จ่าย นั่นเองครับ
ภาษีเงินได้ หัก ณ ที่จ่าย คือ ภาษีประเภทหนึ่งที่กฎหมายกำหนดให้ “ผู้จ่ายเงิน” มีหน้าที่ต้องหักไว้จากเงินได้ก่อนที่จะจ่ายเงินให้แก่ “ผู้รับเงิน” เพื่อนำส่งภาษีให้แก่กรมสรรพากร โดยภาษีที่ถูกหักไว้นั้น จะให้ทางผู้รับถือเป็น “เครดิตภาษี” ในการคำนวณภาษีเงินได้ โดยผู้จ่ายเงินจะต้องมีหลักฐานที่เรียกว่า “หนังสือรับรองการหักภาษี ณ ที่จ่าย” มอบให้ผู้รับเงินไว้เป็นหลักฐานด้วย
